17. Teleurstelling of opluchting?
Na de domper van deze avond besloten we het maar vriendelijk te houden en hadden we de hoop dat Aat moe was van de reis met haar dochtertje.
Ik ken haar immers als een grappige , lieve en gezellige dame, dus die hoop was groot en bijna vanzelfsprekend dat het allemaal wel goed zou komen.
Het is weer een nieuwe morgen een heerlijk briesje ging door het raam langs mijn kamer , de zon scheen zoals elke morgen vroeg , onze twee prachtige witte huisduiven kwamen weer even spieken op het balkon.
Ik hoorde dat de douche aan stond, mijn moeder kon het niet zijn , sinds wij in Spanje woonde hebben we de gewoontes van de Spanjaarden een beetje overgenomen en stonden we lekker relaxt en rustig op in de ochtenden.
Het was Aat die zichzelf en haar dochtertje klaar maakte voor de dag.
Dit was een positieve ontwikkeling dacht ik, en ja hoor ze was een stuk vrolijker dan gisteren.
We besloten de ochtend te beginnen met een kopje koffie en een ontbijtje. Na de ochtend vorderde verbaasde ik mij enorm dat het enthousiasme om met z'n allen even lekker de dag te starten bij het zwembad , zodat de kinderen wat plezier en verkoeling vonden enorm bij haar miste en bedacht Aat dat het een leuker idee was om een leuke Spaanse man op Badoo te vinden en vroeg mij voor haar te vertalen aangezien zij geen woord Spaans sprak en ik al een aardig woordje heb leren spreken. Ik zeg eerlijk ..de noodzaak om met haar een gesprek te voeren , voelde heel groot en ik irriteerde mij enorm aan haar. We zijn op een geweldig mooie plek, ik kon niet wachten haar het dorp en de mooie stranden te laten zien. De lekkere gerechten te laten proeven en een avond als vrienden eens echt leuk uit te gaan, maar in plaats daarvan werd de teleurstelling alleen maar groter en groter .. ik kon wel janken.
We besloten het maar weer aan te kijken en probeerde al onze positiviteit in de strijd te gooien en wat boodschappen te doen.
De afspraak die we met Aat gemaakt hadden was dat ze gratis mocht verblijven bij ons in het appartement en alleen boodschappen mee hoefde te betalen, dit werd ineens een discussie punt en zij besloot onze ijskast met haar eigen producten te vullen.
Ik kookte van binnen, we liepen naar de winkel en gelukkig leek de wandeling precies wat we nodig hadden. De kinderen hadden plezier en we zagen Aat beetje bij beetje ontdooien en genieten van het mooie uitzicht. We kwamen langs een taco restaurant wat vlak bij de LIdl stond en haar geluk kon niet op. We waren gelukkig allemaal weer super vrolijk en hadden hoop op beter.
Maar in de winkel leek dat weer helaas om te slaan naar een grote teleurstelling, we hadden de afspraak ieder de eigen boodschappen te halen,maar Aat wilde wel graag met ons mee avond eten, in de winkel zag ik mij zelf haar al aanvliegen met stoom uit mijn oren, maar nee toch hoopte wij nog steeds op beter en gunde we haar dochter en mijn zoontje zoveel meer plezier dat we probeerde het nog maar even aan te kijken.
Weer leek de wandeling de sfeer goed te doen.
Haar dochtertje helemaal vrolijk wilde super graag een duik in ons grote zwembad nemen, echter moesten we allemaal met tegenzin binnen zitten aangezien Aat moe was en weer op Badoo wilde , de teleurstelling in haar dochters ogen deden me pijn en Aat dacht ook nog 6 weken te blijven, ik kon dit niet zo langer door laten gaan voor mijn zoontje niet en buiten dat is dit voor niemand goed. Ik besloot toch met haar te praten en mijn bevindingen met haar te delen. Dit leek zijn vruchten af te werpen , ze bood haar excuus aan en vertelde dat zij zichzelf inderdaad als een diva kon gedragen en ze leek het te waarderen dat ik dit voorval met haar besprak , ook meldde ik haar dat mocht deze situatie blijven bestaan ik liever heb om de situatie niet te verergeren voor de kinderen dan even afstand te nemen van elkaar. Dit leek zij te begrijpen en ik was erg opgelucht dat ik dit gesprek met haar ben aangegaan.Helaas 5 minuten later leek het wel alsof we met zn allen in een rouwkamer zaten en werd de sfeer alleen maar slechter en slechter, ze bleef op badoo zitten , haar kind naast haar op de bank en wij die continue probeerde maar naar buiten te gaan en zij die dit steeds afsloeg .. ik werd boos ..verdrietig en en was heel teleurgesteld in mijn vriendin, dit kende ik niet van haar en ik had het allemaal heel anders verwacht, hier wilde ik niet aan meedoen en nog eens 6 weken opgezadeld zitten met iemand die zo onwijs negatief doet kon ik mijn niet indenken, IK besloot nogmaals met haar te gaan praten, maar dit gesprek verliep zo teleurstellend , dat mijn moeder en ik helaas hebben moeten besluiten dat afscheid soms beter is. Zij heeft haar weg vervolgd naar Nederland en hoewel we erg ontdaan waren van de situatie waren wij wel erg opgelucht dat onze laatste twee maanden niet meer verpest konden worden.
Reactie plaatsen
Reacties